سايه منازعه هند و پاکستان بر مساله افغانستان
2.03.2013, 12:52
© تصویر: «Голос России»
در مرکز کارنیگی در مسکو معرفی تحلیل کارشناسی اوضاع امنیتی در اسیای جنوبی به ارتباط امکان رویارویی هستوی هند و پاکستان صورت گرفت. به تبصره پیوتر گنچاروف ...در زمینه توجه فرمائید.
طوریکه در گزارش تذکر بعمل امده، هند و پاکستان افزایش و عصری سازی نیروهای هستوی شان را ادامه میدهند. پاکستان در سال روان ازمایشات راکت «هاتف – 2»، راکت بالدار «هاتف – 8» ( رعد) و راکت نو قابل حمل تاکتیکی «هاتف – 9» که بنام نصر شهرت دارد، انجام دادند. در گزارش پیوتر توپیچکانوف کارشناس مسایل پاکستان گفته شده که در عین حال پاکستان و هند در مورد استفاده از سلاح هستوی خود در صورت منازعه بین این دو کشور برخوردهای کاملاً متفاوت دارند.
به گفته کارشناس، پاکستان در طول چندین سال تعهدات را در باره استعمال نکردن اول به تفاوت از هند بردوش نمی گیرد. پاکستان عقیده دارد که چون هند از نقطه نظر تسلیحات معمولی بر ان برتری بسیار زیاد دارد، پس انکشور بنابر اسیب پذیری اشکار خود، مکلف است این بی توازنی در تسلیحات معمولی را توسط سلاح هستوی خود جبران کند.
به عباره دیگر، اسلام اباد سلاح هستوی را به مثابه وسیله بررسی میکند که در جنگ تسلیحلت معمولی با هند میتوان از ان استفاده کرد. بلافاصله این سوال مطرح میشود که تا چه حد احتمال ان وجود دارد که پاکستان به چنین اقدام مبادرت ورزد؟ به عقیده کارشناس، احتمال چنین اقدام از جانب اسلام اباد به مساله کشمیر مربوط نخواهد بود، اگر چه در انجا اکثراً برخوردهای مسلحانه رخ میدهند که اکثراً به تلفات از هردو طرف منجر میشوند.
صحبت بر سر نفوذ گروپ بزرگ نیروهای هند به عمق خاک پاکستان مطرح بحث می باشد. اسلام اباد، در این صورت، احتمالاً سناریوی استعمال سلاح هستوی بررسی خواهد کرد. سوال اینست که چرا؟ به خاطریکه این کشور عمق ستراتیژیکی ندارد. در نزدیک سرحد با هند شهرهای بزرگ پاکستان، بشمول مرکز و راولپندی، شهر نیروهای مسلح قرار دارند. و نیروهای هند در صورت تهاجم موفقانه زمان زیادی ضرور نخواهد بود، تا خود را به این شهرها برسانند. پاکستان در این صورت چه چاره دارد؟
پیوتر توپیچکانوف میگوید: فقط به خاطر این، تا ستراتیژیستان هندی نه تنها نیت ان را نداشته باشند، بلکه حتی به خیال مداخله ممکن هم نباشند، پاکستان سلاح های نو هستوی را برای نیروهای خود تهیه میکند. منجمله، راکت نو اوپراتیفی – تاکتیکی «هاتف – 9» که بنام نثر شهرت دارد و باید تهاجم نیروهای هندی را در صورت عبور از سرحد، متوقف سازد.
یک عرصه دیگری رویارویی هند و پاکستان نیز وجود دارد که اهمیت کمتری ندارد. و ان این که این رویارویی بصورت جدی بر افغانستان اثر میگذارد. از همینرو کابل مجبور است سیاست متعادل را در مناسبات خود با هردو کشور پیاده کند. کابل در مقایسه با مناسبات با کشورهای دیگر همجوار، ضمن اعمار روابط متقابل خود با هند، این کار را به توجه به اسلام اباد انجام میدهد. و برعکس. منجمله، حامد کرزی با امضای قرارداد همکاری ستراتیژیک با دهلی برای امضای سند مشابه با اسلام اباد امادگی میگیرد.
رقابت هند و پاکستان به خاطر افغانستان اشکارا به چشم میخورد. به مجرد انکه صدراعظم هند طی بازدید پلان ناشده وارد کابل گردید، بلا فاصله صدراعظم پاکستان نیز طی بازدید پلان ناشده از کابل دیدن نمود. چنین مثال ها به حد کافی وجود دارند. مساله عمده چیزی دیگر است. پاکستان در صورت منازعه جدی، نسبت عدم موجودیت عمق ستراتیژیک حتماً از خاک افغانستان برای جبران کردن ای نقیصه استفاده خواهد کرد. اینکه این کار برای افغانستان چه عواقب در قبال خواهد داشت، ضرورت به توضیح ندارد
2.03.2013, 12:52
© تصویر: «Голос России»
در مرکز کارنیگی در مسکو معرفی تحلیل کارشناسی اوضاع امنیتی در اسیای جنوبی به ارتباط امکان رویارویی هستوی هند و پاکستان صورت گرفت. به تبصره پیوتر گنچاروف ...در زمینه توجه فرمائید.
طوریکه در گزارش تذکر بعمل امده، هند و پاکستان افزایش و عصری سازی نیروهای هستوی شان را ادامه میدهند. پاکستان در سال روان ازمایشات راکت «هاتف – 2»، راکت بالدار «هاتف – 8» ( رعد) و راکت نو قابل حمل تاکتیکی «هاتف – 9» که بنام نصر شهرت دارد، انجام دادند. در گزارش پیوتر توپیچکانوف کارشناس مسایل پاکستان گفته شده که در عین حال پاکستان و هند در مورد استفاده از سلاح هستوی خود در صورت منازعه بین این دو کشور برخوردهای کاملاً متفاوت دارند.
به گفته کارشناس، پاکستان در طول چندین سال تعهدات را در باره استعمال نکردن اول به تفاوت از هند بردوش نمی گیرد. پاکستان عقیده دارد که چون هند از نقطه نظر تسلیحات معمولی بر ان برتری بسیار زیاد دارد، پس انکشور بنابر اسیب پذیری اشکار خود، مکلف است این بی توازنی در تسلیحات معمولی را توسط سلاح هستوی خود جبران کند.
به عباره دیگر، اسلام اباد سلاح هستوی را به مثابه وسیله بررسی میکند که در جنگ تسلیحلت معمولی با هند میتوان از ان استفاده کرد. بلافاصله این سوال مطرح میشود که تا چه حد احتمال ان وجود دارد که پاکستان به چنین اقدام مبادرت ورزد؟ به عقیده کارشناس، احتمال چنین اقدام از جانب اسلام اباد به مساله کشمیر مربوط نخواهد بود، اگر چه در انجا اکثراً برخوردهای مسلحانه رخ میدهند که اکثراً به تلفات از هردو طرف منجر میشوند.
صحبت بر سر نفوذ گروپ بزرگ نیروهای هند به عمق خاک پاکستان مطرح بحث می باشد. اسلام اباد، در این صورت، احتمالاً سناریوی استعمال سلاح هستوی بررسی خواهد کرد. سوال اینست که چرا؟ به خاطریکه این کشور عمق ستراتیژیکی ندارد. در نزدیک سرحد با هند شهرهای بزرگ پاکستان، بشمول مرکز و راولپندی، شهر نیروهای مسلح قرار دارند. و نیروهای هند در صورت تهاجم موفقانه زمان زیادی ضرور نخواهد بود، تا خود را به این شهرها برسانند. پاکستان در این صورت چه چاره دارد؟
پیوتر توپیچکانوف میگوید: فقط به خاطر این، تا ستراتیژیستان هندی نه تنها نیت ان را نداشته باشند، بلکه حتی به خیال مداخله ممکن هم نباشند، پاکستان سلاح های نو هستوی را برای نیروهای خود تهیه میکند. منجمله، راکت نو اوپراتیفی – تاکتیکی «هاتف – 9» که بنام نثر شهرت دارد و باید تهاجم نیروهای هندی را در صورت عبور از سرحد، متوقف سازد.
یک عرصه دیگری رویارویی هند و پاکستان نیز وجود دارد که اهمیت کمتری ندارد. و ان این که این رویارویی بصورت جدی بر افغانستان اثر میگذارد. از همینرو کابل مجبور است سیاست متعادل را در مناسبات خود با هردو کشور پیاده کند. کابل در مقایسه با مناسبات با کشورهای دیگر همجوار، ضمن اعمار روابط متقابل خود با هند، این کار را به توجه به اسلام اباد انجام میدهد. و برعکس. منجمله، حامد کرزی با امضای قرارداد همکاری ستراتیژیک با دهلی برای امضای سند مشابه با اسلام اباد امادگی میگیرد.
رقابت هند و پاکستان به خاطر افغانستان اشکارا به چشم میخورد. به مجرد انکه صدراعظم هند طی بازدید پلان ناشده وارد کابل گردید، بلا فاصله صدراعظم پاکستان نیز طی بازدید پلان ناشده از کابل دیدن نمود. چنین مثال ها به حد کافی وجود دارند. مساله عمده چیزی دیگر است. پاکستان در صورت منازعه جدی، نسبت عدم موجودیت عمق ستراتیژیک حتماً از خاک افغانستان برای جبران کردن ای نقیصه استفاده خواهد کرد. اینکه این کار برای افغانستان چه عواقب در قبال خواهد داشت، ضرورت به توضیح ندارد
No comments:
Post a Comment