آیا عربستان سعودی و اسراییل حاضر اند به ایران حمله کنند؟
برچسبها: مقالات , سیاسی,
8.11.2013, 14:00
© صدای روسیه...
هشتم ماه نوامبر - جمعه هفدهم آبان 1392 - رادیو فارس
مناسبات میان عربستان سعودی و ایالات متحده تیره شده است. سیاست واشنگتن در خاور نزدیک مورد پسند ریاض نیست، منظور لغو ضربات به سوریه و گام ها به سوی نزدیکی با ایران است. در غرب گزارش ها منتشر شد، در این باره که عربستان سعودی میتواند به قدرت هسته ای جدید تبدیل شود.
چندی پیش شاهزاده «بندر بن سلطان» رئیس سرویس ویژه عربستان سعودی تمایل کشور خود به بازنگری روابط با آمریکا را اعلام کرد. ریاض در درجه اول قصد دارد همکاری با واشنگتن در آموزش و تسلیح شبه نظامیان در سوریه را بر چیند و بعلاوه به آمریکا تهدید کره که بجای آمریکا یک کشور دیگر بعنوان طرف اصلی همکاری در رشته نفت و تحویل اسلحه برای ارتش خود را پیدا خواهد کرد. به عقیده «علی حاجی زاده» کارشناس روس در امور سیاسی، بدین طریق ریاض آشکارا نارضایتی خود را به باراک اوباما نشان می دهد. وی گفت:
عربستان سعودی کشور بزرگ، پوردار و باثباتی است که در طول دهه های زیاد متحد آمریکا در منطقه بود. سالهای درازی بود که عربستان سعودی مقادیر هنگفت اسلحه آمریکایی به قیمت بالا از آن کشور خریداری میکرد و در عوض نفت ارزان به آنجا تحویل میکرد و برای شرکت های آمریکایی سفارش های سودآور را تأمین می نمود. به برکت این، آمریکا پولهای هنگفتی دریافت کرد. در عوض عربستان سعودی تأمین امنیت خود در برابر دشمنان آشکار و بالقوه را طلب میکرد.
نزدیکی اخیر واشنگتن با تهران- دشمن اصلی ریاض در منطقه کاسه صبر عربستان سعودی را لبریز کرد. عربستان صحبت تلفنی روسای جمهوری آمریکا و ایران و نیز دور آتی مذاکرات گروه 5 بعلاوه یک با ایران را بعنوان تهدید به امنیت خود تلقی کرد. ریاض بیم آن دارد که اگر تحریم ایران برداشته شود میتواند قدرت پیشتاز منطقه شود. در جواب به نارضایتی عربستان از عملیات آمریکا در رسانههای آمریکا و انگلیس گزارش ها در این باره ظاهر شد که گویا عربستان یک توافق نامه محرمانه در باره تحویل سلاح هسته ای را با پاکستان بست. معلوم نیست که آیا چنین سندی بسته شد یا نه لیکن علامتی که ریاض به واشنگتن فراستاده روشن است و آن اینکه، شما در انظار ما اصلاً بهرتر از ایران نیستید.
البته روابط بصورت کامل پاره نخواهد شد. در آمریکا لابی قوی عربستان عمل میکند و واشنگتن که تا آخر در گفت و گوی موفق با ایرانیها مطمئن نبوده دلش نمیخواهد که یک متحد قدیمی را از دست بدهد. «آندره گروزین» رئیس شعبه کشور های آسیای مرکزی و میانه در انستیتو مطالعه کشور های همسود در مسکو که اینرا گفته افزود:
عربستان سعودی مسایل بیشمار داخلی دارد و نمیتواند آنها را بدون حامیان خارجی حل می کند. آمریکا از دیرباز کشور حامی عربستان است. گام های اخیر دو کشور بخشی از بازی سیاسی است و می رساند که آنها از هم دیگر راضی نیستند.
تحلیلگران بیم از چیز دیگری را دارند، از گام های غیر مترقبه ریاض در منطقه و در درجه اول در سوریه. یک واریانت خطرناک تر از این هم هست: قشر نخبگان عربستان که در ارتباط با جمهوری خواهان آمریکا است برای قاطی کردن ورق های کاخ سفید میتواند تیرگی موقعیت حول ایران را تحریک کند و اسراییل که به صورت نهایی از باراک اوباما دلسرد شده میتواند متحد ریاض شود. علی حاجی زاده در این باره گفت:
در حال حاضر درواقع موضع اسراییل همان موضع عربستان است منتها راهکارهایشان تفاوت دارند.
مناسبات تنگ با آمریکا دست عربستان سعودی را تنگ میکرد و حالا که آن پادشاهی صحرایی دست خود را آزاد کرده میتوان از آن، منتظر هر چیزی ممکنه بود.See More
برچسبها: مقالات , سیاسی,
8.11.2013, 14:00
© صدای روسیه...
هشتم ماه نوامبر - جمعه هفدهم آبان 1392 - رادیو فارس
مناسبات میان عربستان سعودی و ایالات متحده تیره شده است. سیاست واشنگتن در خاور نزدیک مورد پسند ریاض نیست، منظور لغو ضربات به سوریه و گام ها به سوی نزدیکی با ایران است. در غرب گزارش ها منتشر شد، در این باره که عربستان سعودی میتواند به قدرت هسته ای جدید تبدیل شود.
چندی پیش شاهزاده «بندر بن سلطان» رئیس سرویس ویژه عربستان سعودی تمایل کشور خود به بازنگری روابط با آمریکا را اعلام کرد. ریاض در درجه اول قصد دارد همکاری با واشنگتن در آموزش و تسلیح شبه نظامیان در سوریه را بر چیند و بعلاوه به آمریکا تهدید کره که بجای آمریکا یک کشور دیگر بعنوان طرف اصلی همکاری در رشته نفت و تحویل اسلحه برای ارتش خود را پیدا خواهد کرد. به عقیده «علی حاجی زاده» کارشناس روس در امور سیاسی، بدین طریق ریاض آشکارا نارضایتی خود را به باراک اوباما نشان می دهد. وی گفت:
عربستان سعودی کشور بزرگ، پوردار و باثباتی است که در طول دهه های زیاد متحد آمریکا در منطقه بود. سالهای درازی بود که عربستان سعودی مقادیر هنگفت اسلحه آمریکایی به قیمت بالا از آن کشور خریداری میکرد و در عوض نفت ارزان به آنجا تحویل میکرد و برای شرکت های آمریکایی سفارش های سودآور را تأمین می نمود. به برکت این، آمریکا پولهای هنگفتی دریافت کرد. در عوض عربستان سعودی تأمین امنیت خود در برابر دشمنان آشکار و بالقوه را طلب میکرد.
نزدیکی اخیر واشنگتن با تهران- دشمن اصلی ریاض در منطقه کاسه صبر عربستان سعودی را لبریز کرد. عربستان صحبت تلفنی روسای جمهوری آمریکا و ایران و نیز دور آتی مذاکرات گروه 5 بعلاوه یک با ایران را بعنوان تهدید به امنیت خود تلقی کرد. ریاض بیم آن دارد که اگر تحریم ایران برداشته شود میتواند قدرت پیشتاز منطقه شود. در جواب به نارضایتی عربستان از عملیات آمریکا در رسانههای آمریکا و انگلیس گزارش ها در این باره ظاهر شد که گویا عربستان یک توافق نامه محرمانه در باره تحویل سلاح هسته ای را با پاکستان بست. معلوم نیست که آیا چنین سندی بسته شد یا نه لیکن علامتی که ریاض به واشنگتن فراستاده روشن است و آن اینکه، شما در انظار ما اصلاً بهرتر از ایران نیستید.
البته روابط بصورت کامل پاره نخواهد شد. در آمریکا لابی قوی عربستان عمل میکند و واشنگتن که تا آخر در گفت و گوی موفق با ایرانیها مطمئن نبوده دلش نمیخواهد که یک متحد قدیمی را از دست بدهد. «آندره گروزین» رئیس شعبه کشور های آسیای مرکزی و میانه در انستیتو مطالعه کشور های همسود در مسکو که اینرا گفته افزود:
عربستان سعودی مسایل بیشمار داخلی دارد و نمیتواند آنها را بدون حامیان خارجی حل می کند. آمریکا از دیرباز کشور حامی عربستان است. گام های اخیر دو کشور بخشی از بازی سیاسی است و می رساند که آنها از هم دیگر راضی نیستند.
تحلیلگران بیم از چیز دیگری را دارند، از گام های غیر مترقبه ریاض در منطقه و در درجه اول در سوریه. یک واریانت خطرناک تر از این هم هست: قشر نخبگان عربستان که در ارتباط با جمهوری خواهان آمریکا است برای قاطی کردن ورق های کاخ سفید میتواند تیرگی موقعیت حول ایران را تحریک کند و اسراییل که به صورت نهایی از باراک اوباما دلسرد شده میتواند متحد ریاض شود. علی حاجی زاده در این باره گفت:
در حال حاضر درواقع موضع اسراییل همان موضع عربستان است منتها راهکارهایشان تفاوت دارند.
مناسبات تنگ با آمریکا دست عربستان سعودی را تنگ میکرد و حالا که آن پادشاهی صحرایی دست خود را آزاد کرده میتوان از آن، منتظر هر چیزی ممکنه بود.See More
No comments:
Post a Comment