در کابل از بازدید رئیس جمهور از امریکا چه انتظار دارند

در کابل از بازدید رئیس جمهور از امریکا چه انتظار دارند
در جهان, سياست, اسيا, مقالات
10.01.2013, 16:05

 عکس: EPA
رئیس جمهور حامد کرزی در روز جمعه به اساس دعوت رئیس جمهور امریکا بازدید سه روزه خود را از امریکا اغاز نمود و طی این بازدید با ...رئیس جمهور بارک اوباما مذاکرات انجام خواهد داد. یکی از موضوعات اساسی - خروج نیروهای عمده ناتو از افغانستان می باشد که تا اواخر سال 2014 تکمیل خواهد شد. واضح است که مقصد از خروج در نوبه اول خروج قطعات امریکایی می باشد. موضوع را مبصر « صدای روسیه» پیوتر گنچاروف ادامه میدهد.این اولین ملاقات روسای جمهوری افغانستان و امریکا بعد از انتخاب مجدد بارک اوباما برای دوره دوم ریاست جمهوری نمی باشد. تا این زمان انها اکثراً از طریق تیلفون در باره پرابلم های همکاری های دوجانبه بعد از سال 2014 صحبت های انجام میدادند. از همینرو این امر تصادفی نیست که مساله خروج قطعات امریکایی در صدر مذاکرات حامد کرزی با بارک اوباما قرار داده شده است.ولی در اینجا یک سلسله چیزهای حیرت انگیز در انتظار کرزی قرار دارند. یکی از انها حتماً وجود دارد. نزدیکترین مشاور رئیس جمهور امریکا بن رودس که در شورای امنیت ملی امریکا مسوولیت مواصلات ستراتیژیک بردوش دارد، بصورت ناگهانی راجع به امکان «وریانت صفری» در مساله خروج قطعات صحبت نمود. یعنی در باره خروج کامل نیروها از افغانستان تا اواخر سال 2014. ایا افغانستان برای چنین انکشاف اوضاع اماده است؟ و کابل در این مورد چه فکر میکند؟

به عقیده تورن جنرال عبدالهادی خالد، معاون اسبق وزارت داخله افغانستان، امریکا در عمل از «وریانت صفری» که بن رودس اعلام داشته، امتناع خواهد کرد:


ثبت صدا

دلیل ان اینست که:در حال حاضر بر بارک اوباما فشار عظیم نه تنها از جانب دموکراتان که بر این امر پافشاری میکنند، تا خروج نیروها هرچه زودتر صورت گیرد، بلکه همچنان از سوی جمهوری خواهان که همیشه از ادامه حضور نظامی امریکا در افغانستان حمایت میکردند، وارد میگردد. در عقب این کار چه چیز میتواند قرار داشته باشد؟ به عقیده کارشناسان روسیه، امریکایان توانایی خود را به صحنه اسیا – بحرالکاهل، جای که چین وزن میگیرد، معطوف می سازد و از همینرو «وریانت صفری» ممکن است. به این ترتیب شاید سخنان بن رودس یک نوع تلاش اماده نمودن رئدیس جمهور افغانستان برای انکشاف اینده حوادث باشد. حساسیت موضوع در اینست که در جریان بازدید بالاخره باید «پیمان» راجع به همکاری ستراتیژیک بین افغانستان و امریکا امضا گردد. ولی اگر واشنگتن در واقعیت امر «وریانت صفری» را اماده می سازد، پس جالب است که این همکاری برچه بنا خواهد شد؟ پس میتوان گفت که وریانت های دیگر نیز مستثنی نمی باشند.