پاریس چه نشان داد

پاریس چه نشان داد
۰۷ جدی ۱۳۹۱ / ۲۷ دسمبر ۲۰۱۲ رادیو صدای روسیه
سیاستمداران، نمایندگان پارلمان و کارشناسان افغان به بحث پیرامون ملاقات نمایندگان حکومت و اپوزیسیون در اطراف پاریس ادامه میدهند. ظاهراً به نظر میرسد که همه ناراضی هستند. موضوع ...را مبصر ما پیوتر گنچاروف دنبال میکند.

از قرار معلوم، ملاقات در اطراف پاریس نه انتظارات حکومت و نه هم انتظارات نمایندگان پارلمان را براورده نه ساخت. اپوزیسیون سیستمی – احزاب سیاسی و ایتلاف مدنی نیز از ملاقات راضی نیستند. این از این نقطه نظر دلچسپ است که در اطراف پاریس عملاً برای اولین بار اگر در پشت میز، اگر مذاکرات انجام نشدند، پس حد اقل گفتگوهای غیر رسمی ابوزیسیون سیستمی و اپوزیسیون مسلح صورت گرفتند.

چرا در ارزیابی ها تا این حد بدبینی وجود دارد؟ به نظر سید اسحق گیلانی، عضو ولسی جرگه شورای ملی افغانستان در زمینه توجه نمائید:

 ثبت صدا

اگر راجع به معلومات که در مطبوعات نشر شده، قضاوت نمود، پس دیالوگ در پاریس اصلاً وجود نداشت و فقط « تبادل نظرات» صورت گرفته است. قصور این همه، ظاهراً، عدم علاقمندی طالبان به تن دردادن به هرنوع مصالحه در مورد شناسایی قانون اساسی موجوده از طرف انها بود. و اگر حکومت به وقفه در بحث روی نتائیج ملاقات ترجیح داده، پس اپوزیسیون سیستمی و نمایندگان پارلمان خواهان بیانات انتقادی نمی باشند. بسیاری ها عقیده دارند که این حرکت به خاطر مصالحه نیز بدون نتیجه ماند.

ایا بصورت کل کدام امکان تفاهم وجود دارد یا خیر؟ سید اسحق گیلانی در زمینه چنین تبصره نمود:

ثبت صدا

حقیقت مشهور است که میگوید: نبود نتیجه – بذات خود نتیجه است. و اگر دقیقتر گفته شود – شاخص است. چگونه میتوان نتائیج ملاقات پاریس و اگر دقیقتر گفته شود، عدم موجودیت انها، را تعبیر کرد؟. دو سناریو ممکن است. یا اپوزیسیون مسلح و اگر ساده تر گفته شود – طالبان قصد دارند، در اینده نیز، با امتناع از گذشت ها، بازی خود را بر کابل تحمیل کنند. یا دور پاریس «کشف همراه با نبرد» بود. یعنی، طالبان در ابتدا مطالبات اعظمی را مطرح کردند، تا بعداً، شاید، مطالبات شان را معتدل تر سازند – ولی تنها در بدل کدام گذشت ها از طرف مقامات. فعلاً سناریوی اول بیشتر محتمل به نظر میرسد