لطفاً تاسيسات‌تان را خراب نكنيد

لطفاً تاسيسات‌تان را خراب نكنيد!

امریکا به پاکستان به عنوان جایی که بتواند از آنجا عملیات سری خود در آسیا را به اجرا بگذارد نیاز دارد

(

پنج تبصره

47)

پرابلم افغانستان و موضع روسیه

منوچهر

برخي از كشورهاي عضو ناتو تصميم دارند كه پس خروج‌شان از افغانستان، تاسيسات نظامي ‌خود در اين كشور را نيز از بين ببرند. چنين برنامه‌يي سر و صداي حكومت و مجلس نماينده‌گان افغانستان را برانگيخته است. اما بايد گفت كه اين موضوع از آغاز ورود اين سازمان به افغانستان نيز روشن بود؛ چون قاعدة كشورهاي سرمايه‌داري بر چنين رويكردي استوار است

و ناتو كه خود از بزرگ‌ترين سازمان‌هاي نظامي‌ كشورهاي سرمايه‌داري به حساب مي‌آيد، بنا بر ماهيت وجودي‌اش، بايد چنين كاري را انجام دهد.

اما سخن اين‌جاست كه حكومت افغانستان ادعاي بر حقي دارد و آن اين‌كه تمام تاسيسات بنا شدة ناتو در افغانستان، از پول كمك‌هاي جامعة جهاني‌ست؛ از اين‌رو، ناتو حق تخريب اين تاسيسات را ندارد.

افغانستانِ سال 2014 از اين منظر شباهت بسياري با افغانستان سال 1989 دارد. در آن‌زمان نيز دولت دكتور نجيب‌الله درگير بيرون شدن نيروهاي شوروي از كشور بود. اما تفاوت عمده ميان اين دو خروج، آن است كه شوروي‌ها به‌رغم آن‌كه حضورشان در افغانستان صبغة تجاوز داشت؛ موقعي كه كشور را تخليه كردند، اسبابي را كه همراهِ خود آورده بودند، با خود نبردند؛

هرچند شوروي سابق فرياد حقوق بشرخواهي و مبارزه با تروريسم را هم راه نيانداخته بود. اكنون اين مقايسه، يك نتيجه را به دست مي‌دهد؛ اين‌كه شوروي سابق در نيتي كه داشت - ولو درست يا نادرست ـ صادق‌تر و به آن پابندتر بود. آن كشور براي آن‌كه از رژيم هم‌فكر خودش حمايت كند، تا آستانة فروپاشي پيش رفت اما دست از كمكِ آن برنداشت.

با اين قياس ديده مي‌شود كه ناتو و كشورهاي عضو آن، نيت خيري براي باثبات شدن افغانستان ندارند. آن‌ها نه تنها وسايل و تجهيزات نظامي ‌را با خود مي‌برند؛ بل‌كه تاسيسات بنا شده را نيز خراب مي‌كنند.

روزي يك هموطن سمنگاني‌مان در مجلسي ياد كرد كه «خدا خير دهد روس‌ها را! وقتي از سمنگان بيرون رفتند، تا مدت‌هاي زيادي مردم از وسايل به جا ماندة آن‌ها استفاده مي‌كردند. همين هموطن سمنگاني يادآور شد كه وقتي گروه‌هاي پي. آر.تي از اين ولايت بيرون رفتند، جداي از آن‌كه همه چيزشان را با خودشان بردند، حتا پنجره‌ها را كشيده بودند و رنگ ديواره‌ها را نيز پاك كرده بودند.

به نظر مي‌رسد كه چنين رويكردي نه تنها در كار گروه‌هاي پي. آر. تي‌ قابل مشاهده است، بل‌كه تمام اعضاي ناتو چنين برنامه‌يي دارند
.

شايد خيلي از انصاف به دور نباشد، اگر ادعا گردد كه بيش‌تر كمك‌هاي داده شده از سوي جامعة جهاني، همين‌گونه دوباره از كشور خارج شده است. اين موضوع را حكوت افغانستان بارها عنوان كرده است و اكنون يكي از اين نمونه‌ها را همه به چشم سر مشاهد مي‌كنيم. اگر چنين برنامه‌يي تنها از مغز فرماندهان جنگ و مديران ساحوي اين سازمان تراوش كرده باشد

كه مي‌طلبد چنين رويكردي عوض شود؛ اما اگر خروج دوبارة تجهيزات و وسايل نظامي ‌و هم‌چنان تخريب تاسيسات اين سازمان در افغانستان، ايدة رهبران آن كشورها باشد، نظر مسوولان حكومت افغانستان را تاييد مي‌كند و مي‌طلبد كه براي بسياري از برنامه‌هاي پس از سال 2014 ـ به ويژه تعهد كمك شانزده مليارد دالري نشست توكيو ـ ساز و كار مناسب‌تري تهيه شود، در غير آن هيچ زيرساختي در افغانستان شكل نخواهد گرفت.

بنابراين، موضع مجلس نماينده‌گان افغانستان و حكومت اين كشور كاملاً برحق مي‌نمايد. از وظايف پارلمان كشور است كه در اين راستا راي‌زني بيش‌تري بكند و افزون بر آن، حكومت را به پافشاري بيش‌تر روي اين مساله تشويق كند؛ چون روشن است كه تاسيسات و تجهيزاتي كه اكنون نيروهاي ناتو از آن‌ها استفاده مي‌كنند

بار ديگر براي آن‌ها قابل استفاده نيست. برگرداندن و تخريب اين تجهيزات و تاسيسات، هيچ توجيهي را براي كشورهاي عضو ناتو برنمي‌تابد، مگر اين‌كه به منظور دست نيافتن نيروهاي امنيتي افغانستان به تكنالوژي نظامي ‌آن كشورها، چنين برنامه‌يي روي دست گرفته شده باشد.

نقش ايالات متحده و بريتانيا را نيز در اين تعامل نمي‌توان از ياد برد كه براي متقاعد كردن ساير كشورهاي ناتو، مي‌توانند دست به كار شوند. بريتانيا و ايالات متحده تنها كشورهايي هستند كه در اين برنامة ناتو شريك نيستند و اعلام كرده اند كه تمام تجهيزات خودشان را پس از خروج نيروهاي‌شان به نيروهاي امنيتي افغانستان خواهند سپرد.

تخريب تاسيسات و برگرداندنِ تجهيزات از سوي برخي از كشورهاي عضو ناتو، به معناي در منگنه قرار دادنِ نظام نوپاي افغانستان است، آن‌هم در شرايطي كه افغانستان براي رسيدن به يك ثبات و آرامش، به امكانات وسيع نياز دارد. اگر چنين برنامه‌يي اجرا گردد،

بي‌گمان كه كارنامة كاري تمام اين كشورها طي اين سال‌ها در افغانستان، زير سوال خواهد رفت و وعدة كمك‌هاي آنان نيز مصداق مقولة معروف «از اين جيب برآوردن و به جيب ديگر بخشيدن» خواهد بود

 روزنامه ماندګار.